قیرهای نانوکامپوزیتی
نانوتکنولوژی یا علم نانو به ساختار مواد در مقیاس بسیار ریز می پردازد. این تکنولوژی در حال حاضر در اکثر صنایع مختلف بهداشتی، شیمیایی، دارویی، پلیمری و ... مورد استفاده قرار می گیرد.
با توجه به استفاده 90 درصدی قیر در راهسازی، استفاده از ترکیبات نانو به تنهایی و یا در کنار افزودنی های دیگر در صنعت قیر و آسفالت در جهان، بیشتر به صورت آزمایشی و آکادمیک در حال انجام است. نظر به درصد وزنی قیر استفاده شده در مخلوط آسفالتی و حجم باالی آسفالت در کشورها جهت استفاده راهسازی، استفاده از ترکیبات نانو در مقیاس صنعتی با افزایش قیمت باال همراه بوده و بنظر صرفه اقتصادی ندارد.
هر چند در برخی کاربردهای خاص آسفالتی مانند پل ها و فرودگاه ها به ندرت از مواد نانو الیاف، نانوآهک و غیره جهت استحکام مخلوط آسفالتی، این ترکیبات به مصالح و نه محصول قیر افزوده می شوند. در کشور ایران تاکنون به صورت صنعتی از مخلوط های قیری حاوی ترکیبات نانو موردی گزارش نشده است. در برخی پروژه های خاص استفاده از افزودنی های نانو به صورت مستقیم به مصالح مخلوط آسفالتی گزارش شده است.
انواع مختلفی از ترکیبات نانو تاکنون در مقیاس آزمایشگاهی به قیر مانند نانو کامپوزیت های رس، نانوکربنات کلسیم ، کربن نانوتیوب، نانوسیلیس و غیره به قیر اضافه شده است. در خصوص استفاده از تکنولوژی نانو در صنعت قیر می توان گفت افزایش این ترکیبات به قیر با درصد بسیار کم، عمدتاً مانند افزایش پلیمرهای مناسب، با درصد باال عمل می کند. افزایش ترکیبات نانو با درصدهای بسیار کم به قیر عمدتاً موجب افزایش نقطه نرمی، ویسکوزیته و بهبود دمای باالی عملکردی قیرهای پاالیشگاهی می شود. در نتیجه رفتار مخلوط آسفالتی تولید شده با این ترکیبات، بهبود خواهد یافت.